خورشید پشت پنجره ی پلک های من من خسته ام ! طلوع کن امشب برای من می ریزم آن چه هست برایم به پای تو حالا بریز هستی خود را به پای من وقتی تو دل خوشی ، همه ی شهر دل خوشند خوش باش هم به جای خودت هم به جای من تو انعکاس من شده ای ... کوه ها هنوز تکرار می کنند تو را در صدای من آهسته تر ! که عشق تو جرم است ، هیچ کس در شهر نیست با خبر از ماجرای من شاید که ای غریبه تو همزاد با منی من ... تو ... چقدر مثل تو هستم ! خدای من !!
↧
