مثل شب های یلدای
میان آغوشت
چونان چراغ
که می بوسد
و پر می کشد
بلندتر
صبا
از تعدد زن های پیرامون آب ها که بگذریم
من کدام گمشده در متون توهمم؟
میان آغوشت
چونان چراغ
که می بوسد
و پر می کشد
بلندتر
صبا
از تعدد زن های پیرامون آب ها که بگذریم
من کدام گمشده در متون توهمم؟