فاضل نظری

گر چه مسجد را گروهی با تجمل ساختند
اهل دل میخانه را هم با توکل ساختند

عشق جانکاه است یا جان بخش؟حالا هرچه هست
عشق بازان بین مرگ و زندگی پل ساختند

سقف آگاهی ستونی جز فراموشی نداشت
این بنارا خشت بر خشت از تغافل ساختند

بی سبب مهمان نواز مجلس ماتم نبود 
این گلاب تلخ را از گریه ی گل ساختند

روز خلقت در گل ما شوق دیدار تو بود
از همان آغاز ما را کم تحمل ساختند