در آن زمان که من درخت بودهام زبانِ زندگی چه ساده بود به یک اشاره باد ترانههای برگ را به شبنشینی ستارههای شاد میرساند و ابر گریهناک اگر دلش ز تشنگیِ خاک میگرفت سر به دوشِ کوه میگذاشت در آن زمان جوانیِ درخت گمانی از تبر نداشت !... #هوشنگ_ابتهاج
↧