میخواستم بگویم خداحافظ
معشوق دریچه ثانی
رو به رویت بنشینم
یک بار دیگر به جنگل های میان چشمانت
به قله های بالایی نگاهت نگاه کنم
و بگویم
آری تو محبوب من بودی
اما
خداحافظ
نمی شود که دامن بلند ماهت را
پشت تلفن کشید
نمی شود
که همینطور بی وداع
به مهربانی هایت بدرود گفت
به نسیم هایت که بر من می وزند
و در من شعر می شوند